Της Κωνσταντίνας Β.
29 Ιουνίου 2014
35 μηνών σήμερα ο Νίκος μου και ήπιε την τελευταία γουλιά από το γάλα μαμάς πριν 10 μέρες..
Όλα ξεκίνησαν τόσο όμορφα σε αυτό το ταξίδι θηλασμού.
Στον Νίκο ήμουν σίγουρη ότι θα θηλάσω και πήγα με αυτή τη θέληση και το πείσμα στο μαιευτήριο, και τα κατάφερα, ήταν ίσως και το μωρό πιο δεχτικό, σαν να ήξερε να θηλάζει από πάντα.
Και γίναμε αυτοκόλλητοι από την πρώτη στιγμή. Έκλεινα τα αυτιά μου σε κάθε οδηγία θηλασμού, σωστή-λάθος δεν έχει σημασία, και ακολουθούσα το ένστικτό μου.
Στο πρώτο του κλάμα, στο πρώτο του ψάξιμο για μανούλα, τον έκλεινα στην αγκαλιά μου, κι εκεί μέσα μου ηρεμούσε. Και πέρασαν 2 μήνες με συνεχή θηλασμό και το μωρό μου να αφρατεύει μόνο από το γάλα μαμάς..
Και τότε μας χτύπησε την πόρτα η αλλεργία. Τι ήταν αυτό δεν ήξερα, το έμαθα όμως με δύσκολο τρόπο. Το μωρό μου σταμάτησε να παίρνει βάρος και οι περισσότεροι ειδικοί άρχισαν να κατηγορούν τον θηλασμό, χωρίς να το ψάξουν λίγο παραπάνω. Μα μέχρι τώρα θήλαζε ικανοποιητικά, πώς ξαφνικά ξέχασε να θηλάζει;
Ευτυχώς μέχρι στιγμής σε ότι αφορά τα παιδιά μου με έχει σώσει το ένστικτό μου. Έτσι και αυτή τη φορά ακολούθησα το ένστικτό μου και έκανα καλά. Άρχισα να απέχω από τα γαλακτοκομικά. Δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα από έξω και όλα πέρναγαν από τα χέρια μου. Θήλαζα το μωρό μου όποτε το ζητούσε χωρίς περιορισμό. Περάσαμε άλματα, δόντια, αφαγία και ανησυχία λόγω της αλλεργίας, όλα με τον θηλασμό. Μας βοήθησε πολύ το να κοιμόμαστε μαζί ώστε να μπορώ κι εγώ κάπως να ξεκουράζομαι.
Οι μήνες πέρασαν και κάπου εκεί στον 6ο μήνα είδα τα πρώτα ενθαρρυντικά γραμμάρια. Τα συμπτώματα όμως συνέχιζαν οπότε συνέχιζα κι εγώ την αποχή μου. Με ελάχιστη ενθάρρυνση και υποστήριξη από το περιβάλλον συνέχιζα αυτό που πίστευα ότι μας κάνει καλό, να θηλάζουμε και να προσέχουμε τι τρώμε.
Αν και ο Νίκος μου είναι το δεύτερο μου παιδί, δεν είχα εμπειρία στον θηλασμό μια και που τον Αγγελή μου, το πρώτο μου παιδί, δεν κατάφερα να τον θηλάσω. Έτσι σκεφτόμουν πως εκεί γύρω στους 15 άντε 18 μήνες θα αποθηλάσουμε. Χμμ.. 18 μηνών και το άγχος αποχωρισμού στο peak του. Ο Νίκος να θηλάζει σαν νεογέννητο, να μην ξεκολλάει από πάνω μου.. και με αυτά κι εκείνα φτάσαμε τα 2.
Κι ήταν τόσο μαγικό που μόλις λίγο χτύπαγε, μόλις κάτι τον στενοχωρούσε, μόλις ένιωθε κάποιου είδους απόρριψη, κρύωνε ή ήθελε απλώς αγαπούλες αλλά και μόλις γουργούριζε η κοιλίτσα ερχόταν και κούρνιαζε στην αγκαλιά μου και ζήταγε νάϊν νάϊν (έτσι έλεγε τον θηλασμό). Κι εγώ παρόλο την κούρασή μου και παρόλο το αίσθημα της άρνησης που είχα κάποιες φορές (φυσιολογική αντίδραση θηλάζουσας μαμάς νηπίου) είχα την αγκαλιά μου πάντα εύκαιρη για το νάϊν νάϊν του.
Κι έτσι φτάσαμε κοντά στα 2,5 έχοντας ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό την αλλεργία του, έχοντας κάνει μπουτάκια και μαγουλάκια και ξαφνικά από τη μια μέρα στην άλλη θέλοντας «νάνι» (άλλαξε πια η ονομασία) μόνο πρωί που ξύπναγε και βράδυ για να κοιμηθεί. Και εντελώς ξαφνικά τα μεταμεσονύχτια ξυπνήματα έδωσαν τη θέση τους σε έναν ωραίο 12ωρο σερί ύπνο. Και 2 μήνες πριν, το πρωί βράδυ έγινε όποτε το θυμόταν πρωί και μόνο βράδυ, και μετά μόνο βράδυ, και μετά μία και μόνο ρουφηξιά πριν την καληνύχτα.
Ώσπου 10 μέρες πριν ήπιε και την τελευταία ρουφηξιά γάλα και από κει κι έπειτα μου λεει μόνο «μαμά ακαλιές!!». Και κουρνιάζει πάνω μου για λίγο και μετά δίπλα μου και τον παίρνει ο ύπνος.
Το μωρό μου μεγάλωσε και ανεξαρτοποιείται σιγά σιγά. Και νιώθω γεμάτη μέσα μου και έτοιμη για όλο αυτό γιατί το αποφάσισε όλο μόνος του. Δεν έδωσα ποτέ κάποιο άλλο ρόφημα, δεν ακολούθησα κανένα μοτίβο αποθηλασμού, ούτε αρνήθηκα θηλασμούς. Μόλις ο Νίκος ένιωσε γεμάτος από γάλα μαμάς, άνοιξε τα φτερά του για το επόμενο βήμα του. Κι έτσι ένα πολύ όμορφο ταξίδι θηλασμού έφτασε στο τέλος του. Ήταν πραγματικά μαγικό και αν μπορούσα να το ξαναζήσω θα το ζούσα όλο από την αρχή.
Τώρα κι εγώ είμαι έτοιμη να προχωρήσω στην επόμενη διαδρομή παρέα με τα παιδιά μου. Κι ας κάνω ακόμη δεύτερη σκέψη αν μπορώ να πιω όλο το ποτήρι κρασί που μόλις γέμισα..
Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τη δική σας ιστορία θηλασμού, αποθηλασμού, αποχής, αλλεργίας, μητρικής αγάπης στείλτε τη μας στο admin@breastfeeder.eu
Disclosure
Το blog περιέχει διαφημίσεις της Google. Δεν κοστίζουν κάτι σε εσάς, αλλά κάνοντας ένα κλικ σε αυτές το blog λαμβάνει μια μικρή προμήθεια που το βοηθάει να συντηρείται.
