Της Σοφίας Βόμβα
22/5/2015 7:25 πμ
Είμαι η Σοφία Βόμβα μητέρα 4 αγοριών. Η εμπειρία μου με τον θηλασμό ξεκινά 20 χρόνια πριν, όταν έγινα μαμά για πρώτη φορά. Η μόνη γνώση που είχα ήταν ένα βιβλίο που έγραφε όλο και όλο 2 σελίδες για τον θηλασμό. Και στις 3 Φεβρουάριου 1995 γέννησα τον πρώτο μου γιο φυσιολογικά. Τον έβαλαν σε θερμοκοιτίδα για τις πρώτες 6 ώρες και μετά τον έφεραν σε μένα. Γκρίνιαζε, θυμάμαι, και όταν τον πήρα αγκαλιά τον έβαλα στο μάγουλο και του είπα “η μαμά είμαι”.. σταμάτησε. Εκεί ξεκινήσαμε και τον θηλασμό. Ευτυχώς έπιασε αμέσως. Στο διάστημα στην κλινική του δώσανε ζαχαρόνερο. Δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα μόνο τις 2 πρώτες εβδομάδες μάτωσε η θηλή και με μια κρέμα που μου έδωσαν στην κλινική πέρασε. Θήλασε 8 μήνες και θυμάμαι πως ήμουνα η μόνη που θήλαζα. Σταμάτησα να τον θηλάζω γιατί είχα χάσει πολλά κιλά σε αντίθεση με το γάλα που, 8 μήνες μετά, έφτανε να θηλάσω και άλλο παιδί.
Μετά από 2,5 χρόνια έγινα μαμά για 2η φορά. Τώρα ήξερα και δεν είχα κανένα πρόβλημα. Θήλασε μόνο 6 μήνες γιατί είχα ακούσει από την τηλεόραση πως 6 μήνες είναι το ιδανικό. Μάλιστα διέκοψα απότομα τον θηλασμό μετά από πυρετό που είχα. Δεν έτρωγε τίποτε. Δεν μπορούσα να καταλάβω πως ήθελε γαλατάκι της μαμάς.. Εκείνο το διάστημα ήμουν και πολύ άσχημα ψυχολογικά χωρίς κανένα για βοήθεια.
Η τρίτη εγκυμοσύνη άργησε 11 χρόνια.. Ήθελα πολύ και άλλο παιδί. Έτσι το 2008 γεννήθηκε με καισαρική ο τρίτος γιος. Δεν υπήρχε άλλος δρόμος από τον θηλασμό. Στην κλινική του έδωσαν σκόνη για 2 μέρες αλλά μετά τον θήλαζα αποκλειστικά. Έκανε εμετό και είδα πως το γάλα μου ήταν κιτρινωπό. Δεν ήξερα πως ήταν πρωτόγαλα. Όταν πήγα σπίτι αντιμετώπισα ένα σοβαρό πρόβλημα. Όταν το μωρό θήλαζε από το αριστερό στήθος, ο πόνος ήταν αφόρητος. Μετά από 2-3 λεπτά περνούσε. Φραγμένος πόρος. Αυτό κράτησε σχεδόν 2 μήνες. Έκανα πυρετό και μαστίτιδα αλλά δεν σταμάτησα να θηλάζω. Στις 60 μέρες μόνο του το παιδί θηλάζοντας ξεμπλόκαρε το στήθος. Έτσι το ταξίδι του θηλασμού για τον τρίτο κράτησε 7 μήνες..
Μετά από 5,5 χρόνια έχοντας μια ανωμαλία στον κύκλο μου έμεινα έγκυος για 4η φορά. Όταν το άκουσα χάρηκα πολύ. Σκέφτηκα μόνο 21 μήνες θηλασμού δεν φτάνουν. Και ήρθε στον κόσμο και ο τέταρτος γιος. Από την 2η μέρα θηλασμός μόνο. Χωρίς σκόνη. Αλλά το πρόβλημα ήταν πως είχαν πληγωθεί οι θηλές και για 20 μέρες το μωρό έπινε γάλα μαζί με αίμα. Ο πόνος φυσικά πολύς. Δυστυχώς δεν γνώριζα ακόμη την ομάδα στην Κοζάνη για τον θηλασμό και δεν είχα βοήθεια από κανέναν. Πέρασε και αυτό και θήλασε 14 μήνες. Πέρασαν μέρες που νόμιζα πως δεν είχα γάλα. Παρόλο που είχα την εμπειρία του θηλασμού από τα άλλα μου παιδιά ήταν πάρα πολλά που δεν γνώριζα. Το τελευταίο δίμηνο θήλαζε μόνο βράδυ. Του διέκοψα τον θηλασμό γιατί είχα πρόβλημα στην πλάτη. Οστεοαρθρίτιδα. Έτσι τη 17η Σεπτέμβρη του 14 θήλασε για τελευταία φορά. Ή έτσι νόμιζα. Άρχισα να του δίνω αγελαδινό γάλα φρέσκο. Στο μεταξύ στις 2 Νοεμβρίου πήγα στο δημόσιο θηλασμό όπου και γνώρισα κορίτσια πολύ μικρότερες από μένα και φανατικές με τον θηλασμό. Έμεινα έκπληκτη. Στον δικό μου κύκλο ήμουν αυτή που θήλασε περισσότερο. Μπήκα στην ομάδα και εκεί διάβασα και έμαθα πολλά περισσότερα για τον θηλασμό που παρά την εμπειρία μου δεν γνώριζα.
Εν τω μεταξύ, το μωρό κάπου στα Χριστούγεννα άρχισε να εμφανίζει αίμα στην πάνα. Είχα διαβάσει στην ομάδα για τα οφέλη του θηλασμού απέναντι στον καρκίνο και είχα ήδη μετανιώσει που δεν θήλαζε ακόμα. Είχα διαβάσει και για επαναγαλακτισμό και το σκεφτόμουν χωρίς να το πω σε κανέναν.
Στις 3 Ιανουαρίου του 2015 ξεκίνησα να κάνω επαναγαλακτισμό με ένα χειροκίνητο θήλαστρο τρεις φορές την ημέρα. Έβγαιναν μόνο σταγόνες γάλα αφού είχα 4 μήνες χωρίς θηλασμό. Μετά από παρότρυνση της ομάδας να βρω σύμβουλο θηλασμού βρήκα την Αλέκα όπου με βοήθησε όχι μόνο ψυχολογικά αλλά μου έδωσε θήλαστρο ηλεκτρικό. Ήταν πιο εύκολο αλλά έβγαζα από 5 σταγόνες σε 10 τη μέρα. Άρχισα να πίνω και τσάι θηλασμού. Στο μεταξύ το μωρό είχε πιο συχνά αίμα στην πάνα και εκζέματα στα ποδαράκια του. Αρχές Φεβρουάριου έβγαζα 10 και 10 σταγόνες μόνο στην άντληση.
Στις 10 Φεβρουάριου πήγα στη Θεσσαλονίκη σε παιδογαστρεντερολόγο και εκεί έκανε διάγνωση.. αλλεργία στην πρωτεΐνη του γάλακτος. Στο γυρισμό μίλησα με τη σύμβουλο θηλασμού και μετά από εξετάσεις αίματος και καρδιογράφημα, άρχισα τη δομπεριδόνη. Στις 14 του Φλεβάρη η καλή μου Χριστίνα μου έδωσε το νοσοκομειακό θήλαστρο. Τώρα είχα όλα τα όπλα για να επαναφέρω το γάλα. Και φυσικά οι αντλήσεις έγιναν 6-7 το 24ωρο.
Το μεγαλύτερο όμως όπλο μου ήταν η θέληση να τον θηλάσω ξανά. Έγραψα στο Facebook λοιπόν ότι ο μικρός μου διαγνώστηκε με αλλεργία στην πρωτεΐνη του γάλακτος, πως κάνω επαναγαλακτισμό και δεν φτάνει το γάλα μου. Η ανταπόκριση ήταν απίστευτη! Δεν ήμουν μόνη… Βρήκα γάλα με αποχή πρώτα από την Κατερίνα Δούκα από την Κοζάνη, τη Φιλίτσα Χατζητριανταφύλλου από τον Βόλο που μου έστειλε 5.5 κιλά δικό της γάλα και τη Ροδή Ορδουλίδου από Θεσσαλονίκη. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως κάποιες άλλες μανούλες έδιναν κομμάτι από το σώμα τους για το δικό μου παιδί. Είναι σαν να απέκτησα 3 αδελφές.
Εγώ, εν τω μεταξύ, ακολουθούσα το πρωτόκολλο επαναγαλακτισμού. Μέσα σε μια εβδομάδα κατάφερα να βγάλω 50ml γάλα. Η χαρά μου μεγάλη. 2η εβδομάδα 110 ml. 3η εβδομάδα 180 ml και μαζί με τις αντλήσεις κάνω και πυρετό λόγω γρίπης. Δεν σταμάτησα να αντλώ. Όμως με μια διαφορά. Άφησα το θήλαστρο και αντλούσα με το χέρι. Μου ήταν πιο εύκολο να μην κουβαλώ παντού το θήλαστρο. Στις 8 εβδομάδες κατάφερα να βγάζω 540ml τη μέρα με το χέρι. Ήταν απίστευτο. Θα ήθελα να σας πω, πως όταν έβγαζα σταγόνες ο μικρός ερχόταν με το κουταλάκι κάτω από το στήθος και μου έλεγε γααααα. Μετά το κουταλάκι έγινε ποτηράκι και στο τέλος όταν αντλούσα στο μπουκάλι έτρεχε ανυπόμονα να πιει γαααα.. Το ήθελε πολύ. Ώσπου στις 28 Απριλίου αποφάσισα να του κόψω την πιπίλα μετά από παρότρυνση του γιατρού. Την πήρε ο σκύλος.. Κλασική ατάκα.
Στις 30 Απριλίου το πρωί, λίγο πριν κάνω την πρώτη πρωινή άντληση, ήταν και αυτός πεινασμένος και στερημένος από πιπίλα, του πρόσφερα να πιεί γάλα από το στήθος. Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά. Προς μεγάλη μου έκπληξη έπιασε στήθος με τη μία. Το προσωπάκι του ηρέμησε. Έκλεινε τα ματάκια έτοιμο να κοιμηθεί ήρεμο και ασφαλές στην αγκαλιά μου. Εγώ δεν κουνιόμουν αν και με είχε δαγκώσει. Δεν θα χάλαγα με τίποτα αυτή τη στιγμή. Από τότε τέρμα οι αντλήσεις, η δομπεριδόνη και το τσάι.. Είναι σαν να γέννησα 5ο παιδί και θηλασμός ξανά.. Από την αρχή.
Δεν θα ξεχάσω την πολύτιμη βοήθεια της ομάδας θηλασμού στην Κοζάνη, την ομάδα Θήλαστρο και θηλασμός και φυσικά την ομάδα Θηλασμός και αλλεργίες που πραγματικά επιτελούν έργο.
Ήταν πάρα πολλές φορές που είπα θα σταματήσω δεν αντέχω άλλο το θήλαστρο γιατί ακόμη δεν βγάζει γάλα. Αλλά άλλες τόσες που είπα άλλη μία φορά ακόμη. Δεν υπάρχει περίπτωση να του δώσω σκόνη. Άλλωστε δεν αξίζει τίποτα περισσότερο στον κόσμο από τα μουτράκια μου. Θα το έκανα σίγουρα ξανά. Θα τον θηλάσω όσο αυτός θέλει.. Θα νικήσουμε την αλλεργία μαζί λατρεμένο μου αγόρι.
Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τη δική σας ιστορία θηλασμού, αποθηλασμού, αποχής, αλλεργίας, μητρικής αγάπης στείλτε τη μας στο admin@breastfeeder.eu
Disclosure
Το blog περιέχει διαφημίσεις της Google. Δεν κοστίζουν κάτι σε εσάς, αλλά κάνοντας ένα κλικ σε αυτές το blog λαμβάνει μια μικρή προμήθεια που το βοηθάει να συντηρείται.
