Αρχική / Ιστορίες αγάπης / Το δικό μας ταξίδι στον θηλασμό
breastfeeding story

Το δικό μας ταξίδι στον θηλασμό

Της Μίνας Γ.

41 εβδομάδες κύησης. 287 ημέρες μέσα στην κοιλιά μου από ένα μονάχα κύτταρο έγινε ολόκληρη λιχουδιά. 10+ ώρες προσπάθειας φυσιολογικού τοκετού, το πάλεψα τίμια θαρρώ και μία επαναληπτική καισαρική γιατί ήθελε να μοιάσει στον Κωστή, τον μεγάλο του αδερφό, ακόμα και στον τρόπο που θα έρθει στον κόσμο. Μία καθόλου τραυματική καισαρική, Α. και  Γ. σας ευχαριστώ!


Με πλήρη ανάκαμψη από την επόμενη ημέρα. Εδώ να πω ότι και έφαγα και ήπια κανονικά μόλις 2 ώρες μετά! Όπως είπε και ο γιατρός μου «είχες ψυχολογία ανάρρωσης και τίποτα δεν θα σε σταμάταγε!»

Όμως δόθηκαν λανθασμένες οδηγίες από το μαιευτήριο για χορήγηση μικτής διατροφής χωρίς να εξεταστεί από τις μαίες γιατί δεν θηλάζει αποτελεσματικά. 18 ημέρες στασιμότητα βάρους η μικρή μου, σταθερή στο βάρος εξόδου, που βέβαια 2 μήνες μετά έμαθα βάσει νέων ερευνών πως αυτό δεν σημαίνει κάτι απαραίτητα γιατί είναι το σημείο που ανακτούν αρκετά μωρά το βάρος τους και όχι η 14η ημέρα. Οδηγίες για χορήγηση γάλακτος με μπιμπερό ανά τρίωρο για να ξέρουμε ότι πίνει και πόσο γάλα πίνει και φυσικά για να βάλει βάρος.

Δεν προλάβαινα να αντλήσω όλα τα γεύματα και έτσι για 5-7 ημέρες έδινα 4 γεύματα ξένου γάλακτος και 4 γεύματα δικό μου γάλα μέχρι να καταφέρω να ρυθμίσω την παραγωγή μου ώστε να καλύπτει το μωρό αποκλειστικά. Αυτό σημαίνει 8 τρίωρες αντλήσεις το 24ωρο με νοσοκομειακό θήλαστρο επί 20′ η κάθε άντληση ανά μαστό. 40′ να αντλήσεις πρακτικά σημαίνει να μην κάνεις τίποτα άλλο εκείνη την ώρα, να μην σε διακόψει κανείς και σε 2 ώρες να ξεκινήσεις ξανά την επόμενη άντληση. Συγχρόνως με την άντληση, έπρεπε να θηλάζει για να μην ξεχάσει το στήθος. Αδύνατον και πρακτικά ακατόρθωτο να καταφέρεις όλο αυτό με 3 παιδιά στα πόδια σου.

Προτίμησα την αποκλειστική άντληση και ήμουν στρατιώτης σε αυτήν. Έφτασα να αντλώ καθημερινά 1200 ml γάλα που τάιζε 2+ παιδιά εκείνο το διάστημα. Εκεί βρέθηκε μία μητέρα, που είχε κι αυτή αντλήσει, να μου αναφέρει το θήλαστρο διπλής άντλησης που μειώνει τον χρόνο στο μισό. Σώθηκα! Δημιούργησα πολύ σύντομα μία μικρή τράπεζα γάλακτος με πάνω από 60 σακουλάκια των 180 ml στο ψυγείο μου. Ωστόσο, 46 ημέρες αποκλειστικής άντλησης και άρχισα να εξαντλούμαι. Ο επαναγαλακτισμός ο μόνος μου στόχος. Πρώτη προσπάθεια να μπει το μωρό στο στήθος μετά από 46 ημέρες, ούτε να την θυμάμαι.

Πέντε δύσκολες ημέρες προσπαθειών μας έφεραν στον πλήρη επαναγαλακτισμό. Θήλαζε αποκλειστικά στους 2+ μήνες. 3 μηνών με αποκλειστικό θηλασμό, η στασιμότητα βάρους ξανά μπροστά μου. Έψαχνα διαρκώς τι γινόταν λάθος. Ώσπου το εντόπισα σε ένα άρθρο γνωστού παιδιάτρου “φιλικό” με τον θηλασμό: «Τύποι και ιδιοσυγκρασίες παιδιών που θηλάζουν. Τα παιδιά που έχουν άλλη προτεραιότητα από το να φάνε.” Είναι αυτά που είναι χαρούμενα κ αδιαμαρτύρητα παίζουν ακόμα κ αν έχουν ώρα να φάνε. Αυτά που θα προτιμήσουν να πιπιλήσουν οτιδήποτε άλλο εκτός του στήθους. Αυτά που η μαμά πρέπει να έχει το ρολόι έννοια και να τα πάρει αυτή να τα ταΐσει γιατί από μόνα τους δεν το ζητάνε εύκολα». Η λιχουδιά είναι ένα τέτοιο μωρό.

Και τώρα που είπα «παιδίατρος φιλικός με τον θηλασμό». Θεωρώ απαράδεκτο και λυπηρό οι παιδίατροι να είναι “φιλικοί” με τον θηλασμό. Το 2020 οι παιδίατροι θα έπρεπε να είναι όλοι ειδικοί και όχι φιλικοί στον θηλασμό. Όταν έχεις μία μάνα μπροστά σου που δίνει μάχη να θηλάσει, οφείλεις να την στηρίξεις. Αλλιώς για μένα ακυρώνεις τον όρκο σου ως γιατρός. Ο θηλασμός έπρεπε να είναι η πρώτη κουβέντα στο στόμα ενός παιδίατρου και όχι το ξένο γάλα. Όχι αβίαστα, αβασάνιστα και αλόγιστα. Κόντρα σε συνθήκες, καταστάσεις, ιώσεις, εξάντληση, κούραση, στασιμότητα, λανθασμένες οδηγίες και με βοήθεια ανθρώπων που ούτε καν έχω γνωρίσει στη ζωή μου, Θ., Ε. & Σ. σας ευχαριστώ θερμά, έλαβα την υποστήριξη να συνεχίσω να κάνω αυτό που ήξερα. Να θηλάζω. Η προηγουμένη εμπειρία των 20 μηνών θηλασμού των αγοριών μου δεν έλεγε απολύτως τίποτα στην ταραγμένη μου ψυχολογία. Είχα μπροστά μου ένα άλλο μωρό που ενώ θήλαζε ικανοποιητικά δεν έπαιρνε βάρος. Από τον 3ο στον 4ο μήνα πείσμωσα. Αγχώθηκα. Λιγοψύχησα. Κόντεψα να χάσω το κουράγιο μου. Ζύγιζα το μωρό, ζύγιζα τις πάνες του, είχα τρελαθεί στο άγχος. Αλλά κυρίως πείσμωσα. Είπα πως το έχω ξανακάνει με επιτυχία στο παρελθόν. Μιλούσα ασταμάτητα στο μωρό, σε μένα, στην Παναγιά. Ζητούσα να μου δώσει δύναμη να συνεχίσω. Να μου δώσει ένα σημάδι ότι δεν κάνω λάθος που ακούω μονάχα το ένστικτό μου και κανέναν άλλον. Αυτή μου απαντούσε με σιωπή και πάντα σκούπιζε τα δάκρυα μου με ένα «Θα τα καταφέρουμε» που έλεγα στη λιχουδιά.

4 μηνών η λιχουδιά έβαλε επιτέλους βάρος. Θηλάζει ανά δίωρο και καθόλου δεν με κουράζει. Είμαι τόσο χαρούμενη που αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο είναι πλέον παρελθόν. Πριν 2 μήνες δεν αναγνώριζε τι έπρεπε να κάνει στο στήθος. Ότι από εκεί θα τρώει και όχι από το μπιμπερό. Τώρα δεν πιάνει καν το μπιμπερό. Το σπρώχνει μακριά με τα χεριά και τη γλώσσα της. Δυσκολεύτηκα τόσο πολύ να την πείσω να πιάσει και να πιει από το στήθος. Εξέτασα όλα τα ενδεχόμενα. Χαλινό, δυσαναλογία μαστού – γνάθου, ουρολοιμώξεις κτλ. Τίποτα δεν συνέβαινε. Ήθελε απλά χρόνο να μάθει η μία την άλλη. Όποια μητέρα έχει κάνει επαναγαλακτισμό με καταλαβαίνει.

Δεν γραφώ την ιστορία μας για ζήτω και για μπράβο. Μου αρκεί που κάνω αυτό που ήθελα. Τίποτα παραπάνω από το να ταΐσω το μωρό μου. Μοιράζομαι τη μικρή μας ιστορία για να φυτευτεί ο σπόρος σε άλλες μαμάδες, που έχουν τυχόν προβλήματα. Ο θηλασμός σε άλλες είναι εύκολος. Σε μερικές είναι αγώνας. Μία μάχη καθημερινή και αδιάκοπη. Μία τέχνη που μαθαίνεται. Μπορεί ως μαμά να τα κάνω όλα λάθος. Το μόνο σωστό είναι ότι αγωνίστηκα πολύ να τα θηλάσω. Και θα το έκανα ξανά αν χρειαζόταν. Ο θηλασμός θέλει υπομονή, επιμονή και θέληση. Θέλει και τον σωστό επαγγελματία υγείας να σε στηρίξει. Θέλει και άλλες μαμάδες που θηλάζουν και ξέρουν να σε ακούν και να σε εμψυχώνουν. Θέλει τον πατέρα σύμμαχο σου και στήριγμα σου. Θέλει την οικογένεια σου να δώσει ένα χέρι βοήθειας με τα υπόλοιπα γύρω σου. Θέλει φίλες σαν την Β. & τη Μ. να σε βοηθούν με τα αλλά παιδιά. Κυρίως θέλει πίστη σε σένα και το μωρό σου ότι θα τα καταφέρετε! Σας ευχαριστώ όλους και όλες όσες με στηρίζετε. Εγώ και η λιχουδιά τα καταφέραμε!

Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τη δική σας ιστορία θηλασμού, αποθηλασμού, αποχής, αλλεργίας, μητρικής αγάπης στείλτε τη μας στο admin@breastfeeder.eu

Disclosure
Το blog περιέχει διαφημίσεις της Google. Δεν κοστίζουν κάτι σε εσάς, αλλά κάνοντας ένα κλικ σε αυτές το blog λαμβάνει μια μικρή προμήθεια που το βοηθάει να συντηρείται.

Αφήστε ένα σχόλιο