Της Κωνσταντίνας Β.
Ιούλιος 2013
Το δεύτερο μωρό μου ήθελα πάση θυσία να το θηλάσω μια και που με το πρώτο δεν τα κατάφερα. Έτσι οπλίστηκα με θάρρος και τσαμπουκά, πέρασα και το μήνυμα στη μαία «Μόνο θηλάζουμε, μονόδρομος», ήταν και το μωρό πολύ δεχτικό και μια όμορφη ιστορία θηλασμού ξεκίνησε..
Την 3η μέρα όμως στο μαιευτήριο ήρθε «ραβασάκι-απειλή» από τους παιδίατρους. Δεν μπορεί να πέσει ο ίκτερος γιατί δεν μένει αρκετά στη λάμπα. Για να μείνει πρέπει να πιει ξένο γάλα αλλιώς είναι επικίνδυνο για την υγεία του. Δεύτερη φορά μανούλα, πρώτη όμως θηλάζουσα οπότε γεμάτη με άγχος, άγνοια και λοιπά αρνητικά συναισθήματα υπέκυψα σε αυτό που ήθελαν οι παιδίατροι. Ένα μπουκαλάκι ξένο γάλα, που κι αυτό δεν το ήπιε όλο ο μικρός μια και που ήταν χορτάτος από μανούλα, ήταν αρκετό για να ενεργοποιήσει την αλλεργία.
2 μήνες θηλάζαμε φουλ και το μωρό μου πήρε σχεδόν 2 κιλά. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που είδα μια πάνα με ρευστές κενώσεις και βλέννες. Επειδή συνάμα ήταν και λίγο κρυωμένος δεν έδωσα πολλή σημασία. Οι μέρες περνούσαν και οι βλέννες δεν σταμάταγαν. Και το ζύγισμα στην παιδίατρο αποκαρδιωτικό.. το μωρό μου είχε βάλει ελάχιστο βάρος από την προηγούμενη φορά. Η παιδίατρος μου έγραψε κατευθείαν εξετάσεις για ουρολοίμωξη και καλλιέργεια κοπράνων. Έδειξε όμως αμέσως και αρνητική με τον θηλασμό, μάλλον φταίει το γάλα σου δεν φτάνει.. θα δούμε..
Κάναμε τις εξετάσεις, όλα καθαρά. Ούτε η μάγιερ έδειξε κάτι αλλά πλέον μιλούσαμε για αλλεργία. Μου έκοψε γαλακτοκομικά, μοσχάρι, κοτόπουλο, ξηρούς καρπούς και άλλα που δεν θυμάμαι.
Για καλή μου τύχη συμμετείχα σε ένα φόρουμ μαμάδων ενεργά τότε στο οποίο συμμετείχαν και άλλες, ελάχιστες τότε, μαμάδες με αλλεργίες αλλά και η Αγλαΐα Παπαδήμα, η οποία ήδη είχε βοηθήσει το πρώτο μου παιδί να πιει το γάλα μου με επαναγαλακτισμό και αντλήσεις. Ενημερώθηκα λοιπόν από τις άλλες μαμάδες και την Αγλαΐα πως είναι λάθος όλοι αυτοί οι περιορισμοί στη διατροφή και να κόψω μόνο τα γαλακτοκομικά. Έτσι κι έκανα.
Οι επόμενες επισκέψεις στην παιδίατρο ήταν Γολγοθάς. Έβγαζε κομπιουτεράκι για να υπολογίσει τα γραμμάρια που πήραμε, λες και τα μωρά είναι ρομπότ, υποστήριζε αναλήθειες τύπου τα μωρά με αλλεργία παίρνουν πολύ βάρος άρα δεν φταίει η αλλεργία αλλά ο θηλασμός, και φυσικά ήρθε και η στιγμή που μου πάσαρε με περίσσια άνεση το υποαλλεργικό γάλα. Επίσης πρότεινε να επισκεφτούμε παιδογαστρεντερολόγο.
Έτσι κάναμε. Η γνώμη της παιδογαστρεντερολόγου ήταν ότι έτσι είναι το σκαρί του μωρού, δεν φταίει η αλλεργία, ο θηλασμός να μπει σε πρόγραμμα και να μην συνεχίσει για πολύ μια και που δεν προσφέρει κάτι στην παρούσα φάση κι εγώ να ξεκινήσω τα γαλακτοκομικά γιατί δεν προσφέρει κάτι η αποχή τους. Ο άντρας μου πείστηκε, εγώ όμως όχι, κάτι με έτρωγε.
Το μωρό μου εν τω μεταξύ πέρα των κενώσεων με βλέννες και τη μικρή πρόσληψη βάρους ή και την απώλεια κάποιες φορές, είχε εμφανίσει έκζεμα στο ποδαράκι του, είχε ρουθούνισμα, είχε ελαφριά ΓΟΠ και τρομερά ανήσυχο ύπνο.
Μιλώντας με την Αγλαΐα ξανά, κατάλαβα πως το ένστικτο καλά με οδηγεί και η παιδογαστρεντερολόγος δεν ήξερε τι έλεγε. Οπότε συνέχισα την αποχή μου και την παρατήρησή μου στα σημάδια της αλλεργίας. Η παιδίατρος δεν ευχαριστήθηκε με τα λεγόμενα της παιδογαστρεντερολόγου που θεωρούσε το βάρος ικανοποιητικό, έδειξε τη δυσαρέσκεια της και για εμάς ήταν καλή ευκαιρία να αλλάξουμε παιδίατρο.
Ο νέος παιδίατρος μας είπε πως πρόκειται σίγουρα για αλλεργία, συμφώνησε πως το βάρος δεν είναι ικανοποιητικό αλλά παρ’όλ’αυτά μας καθησύχασε γιατί το παιδί μας έδειχνε πολύ μπροστά ψυχοκινητικά. Ο νέος παιδίατρος δεν είχε κουτί με γάλα πρώτη μούρη στο γραφείο του και είπε πως αν δούμε να γίνεται κρίσιμο το θέμα με το βάρος θα εισάγουμε νωρίτερα τις τροφές.
Από κει κι έπειτα οι μέρες περνούσαν για μένα αρκετά αγχωτικά γιατί είχα μπει στο τριπάκι να ζυγίζω συνέχεια το μωρό και να προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται. Από το άγχος μου για το βάρος έκοψα κι άλλες τροφές, αυγό, πορτοκάλι, μέλι κτλ. Μεγάλο λάθος γιατί η αποχή από τα γαλακτοκομικά δεν είχε δείξει ακόμη αποτελέσματα και ναι οι υπόλοιπες τροφές δεν έφταιγαν. Το μόνο που σίγουρα έφταιξε στην πορεία ήταν το κακάο που έφερε καθημερινά διάρροια στο μωρό και απώλεια βάρους. Όταν το συνδύασα και το έκοψα, σταμάτησαν και οι διάρροιες. Επίσης αγχώθηκα και με τον θηλασμό, μήπως όντως δεν θήλαζε ικανοποιητικά γιατί από μόνος του έκανε πολλές εναλλαγές στο στήθος όσο θήλαζε. Η Αγλαΐα με καθησύχασε πως εφόσον το μωρό πήρε ικανοποιητικό βάρος τους 2 πρώτους μήνες και είναι ένα μωρό που θηλάζει συνέχεια, δεν υπάρχει πρόβλημα παραγωγής. Παρ’ολ’αυτά μπήκα ξανά στο τριπάκι και αγόρασα τσάγια και έκανα και άντληση και τι κατάφερα; Υπερπαραγωγή.. πήγα για μαλλί και βγήκα κουρεμένη που λένε. Ευτυχώς σύντομα επανέφερα την παραγωγή στα μέτρα μας.
Η αποχή από τα γαλακτοκομικά θέλει τουλάχιστον 1 μήνα για να δεις αποτέλεσμα. Εμείς χρειαστήκαμε 4. Μετά από 4 μήνες ολικής αποχής και φουλ άγχος είδα την πρώτη πάνα με σποράκια. Κι εκεί το μωρό πήρε κοντά στα 400γρ. Μετά όμως κάτι έγινε πάλι και εμφανίστηκαν πάλι βλέννες. Όσο έβλεπα βλέννες, τα γραμμάρια πήγαιναν περίπατο.
Εν τω μεταξύ, αρχίσαμε δειλά και τις στερεές. Ο παιδίατρος τις εισήγαγε με τον δικό του ρυθμό, 3 γεύματα σύντομα, εγώ πήγαινα σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς. Η Αγλαΐα μου πρότεινε την εισαγωγή της ομάδας. Εγώ ψαρωμένη καθώς ήμουν δεν το ακολούθησα αλλά ευτυχώς δεν ακολούθησα και την προτεινόμενη υπολλεργική κρέμα του παιδιάτρου.
Με αυτά και με κείνα πέρασε ο καιρός και ξαφνικά άρχισα να βλέπω στρωτές κενώσεις. Να πω εδώ πως ενώ είχαμε ξεκινήσει στο 10% της καμπύλης του βάρους, με την έναρξη της αλλεργίας πέσαμε στο 3% με κίνδυνο πάντα να πέσουμε πιο κάτω. Δεν διπλασιάσαμε ούτε τριπλασιάσαμε βάρος γέννησης στις περιόδους που έπρεπε. Δεν παίρναμε ικανοποιητικό ύψος αλλά ούτε και η περίμετρος κεφαλής αυξανόταν ικανοποιητικά.
Μόλις λοιπόν άρχισα να βλέπω στρωτές συνεχόμενες κενώσεις, πήγαμε στον παιδίατρο. Και η ζυγαριά έδειξε 750 ολόκληρα γραμμάρια και 4 πόντους ύψους. Η χαρά μου δεν μπορούσε να περιγραφεί με λόγια. Το παιδί μου ήταν τότε 9 μηνών.
Από κει κι έπειτα συνέχισα την αποχή με παρατήρηση συνεχώς στις κενώσεις και στα υπόλοιπα σημάδια αλλεργίας. Σιγά σιγά άρχισε να κοιμάται πιο ομαλά την νύχτα, έφυγε το ρουθούνισμα και πάλευα κατά καιρούς μόνο με εκζέματα που έφευγαν και ερχόντουσαν. Στην αποχή ήμουν στρατιώτης, δεν είχα δοκιμάσει ούτε ένα σπυρί σοκολάτας πχ και αυτό γιατί φοβόμουν πολύ για το βάρος. Πάντα στον παιδίατρο πήγαινα με το άγχος τι θα δω τώρα. Το παιδί μου έτρωγε αλλά όχι καλές ποσότητες, πιο πολύ το στήριζε ο θηλασμός. Δεν ήθελε φρούτα, δεν δοκίμαζε αυγό, ούτε ψάρι. Το σεβόμουν, ένιωθα ότι ξέρει καλύτερα από μένα και αμύνεται. Μετά τον χρόνο άρχισα κάποιες δοκιμές για επανεισαγωγή γαλακτοκομικών αλλά έδειξε πως δεν ήμασταν ακόμη έτοιμοι. Με αυτά και με κείνα πέρασαν 2 χρόνια. 2 χρόνια όχι εύκολα. Και πίεση είχα πότε θα ξαναφάμε, και εγώ έχασα πολλά κιλά γιατί δεν είχα τον χρόνο να τραφώ σωστά και το παιδί μου ταλαιπωριόταν με εκζέματα και ανησυχίες που όπως εμφανιζόντουσαν, έτσι εξαφανιζόντουσαν.
Λίγο πριν τα 2 του χρόνια άρχισε ξαφνικά να τρώει πολύ και καλά. Τον ενδιέφεραν μάλιστα οι νέες γεύσεις, ήθελε να δοκιμάσει ότι έβλεπε. Παρ’ολ’αυτά δεν άγγιζε από μόνος του γαλακτοκομικά. Στις διακοπές μας, έκλεινε και τα 2, δοκίμασε μόνος του γραβιέρα. Έκανα κι εγώ τις ατασθαλίες μου και ένιωθα πως τα πηγαίναμε καλά. Στην πορεία κάποια εκζέματα και μη βυθιζόμενες κενώσεις μας πήγαιναν πάλι στην αρχή, αλλά πλέον τον ήξερα τον δρόμο, κάποια στιγμή θα βγαίναμε από το τούνελ.
Ακολουθούσαμε σταθερά το 3% στις καμπύλες. Όμως τον τελευταίο καιρό εγώ έβλεπα μαγουλάκια και μπουτάκια. Και είχα δίκιο γιατί η τελευταία ζύγιση στον παιδίατρο έδειξε 12,5 κιλά και να έχει πραγματικά εκτοξευθεί λίγο πιο πάνω από το 25% της καμπύλης. Στο ύψος δε ακολουθούμε το 50%. Ανέλπιστη χαρά για μια μαμά που μέτραγε τα γραμμάρια ένα ένα και έκλαιγε μερόνυχτα για την ανάπτυξη του παιδιού της. Ακόμα έχουμε δρόμο βέβαια, δεν φτάσαμε στο τέλος. Αλλά τώρα πια το νιώθω πως είναι πολύ κοντά!
Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τη δική σας ιστορία θηλασμού, αποθηλασμού, αποχής, αλλεργίας, μητρικής αγάπης στείλτε τη μας στο admin@breastfeeder.eu
Disclosure
Το blog περιέχει διαφημίσεις της Google. Δεν κοστίζουν κάτι σε εσάς, αλλά κάνοντας ένα κλικ σε αυτές το blog λαμβάνει μια μικρή προμήθεια που το βοηθάει να συντηρείται.
